Bismilah...

Autor: Shejkh Muhamed ibën Salih el-Uthejmin

Kurse homoseksualizmi – Allahu na ruajtë – është një e keqe e madhe, një krim i pështyrë. Ai është që mashkulli të ketë marrëdhënie intime me një mashkull tjetër. Kjo e prish moralin, e humb burrërinë, e vret shpirtit, sjell shkatërrim dhe është shkak për poshtërim dhe paturpësi.

Po ashtu është ndërrim i vendeve të natyrshme, kënaqësi në vendin e gabuar dhe konsiderim i lejuar (me vepër) të asaj që nuk është e lejuar. Ai (homoseksuali) aktiv është zullumqar i vetvetes që prej kur është dhënë pas këtij krimi, si dhe pasivi me këtë krim e ka poshtëruar veten e tij, ku është pajtuar të shkojë me burrat duke u vënë në pozitën e grave. Errësira e poshtërimit dhe mjerimit nuk do të hiqet nga fytyra e tij derisa të vdesë apo derisa të pendohet sinqerisht, me të cilin pendim do ta ndriçojë zemrën dhe fytyrën e tij.

Që të dy – aktivi dhe pasivi – janë zullumqarë të shoqërisë së tyre, të cilët kanë zbritur nga niveli i shoqërisë deri në këtë situatë të përmbysur të cilën nuk e dëshirojnë as edhe kafshët. Edhe kafsha (mashkull) nuk i afrohet një kafshe tjetër (mashkull) për mbarsje.

Për shkak të dëmeve të mëdha të homoseksualizmit, dënimi i tij është më i madh se dënimi i zinasë. Transmetohet nga Pejgamberi – sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem – në një hadith se ka thënë:

مَلْعونٌ مَن عَمِل عَمَلَ قوم لوط، مَلْعونٌ مَن عَمِلَ عَمَلَ قوم لوط، مَلْعونٌ مَن عَمِلَ عَمَلَ قوم لوط

“Është i mallkuar ai që e bën punën e popullit të Lutit. Është i mallkuar ai që e bën punën e popullit të Lutit. Është i mallkuar ai që e bën punën e popullit të Lutit.”

Po ashtu ka thënë – sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem:

مَن وجدتموه يعمل عمَل قوم لوط فاقتلوا الفاعل والمفعول به

“Atë që e gjeni duke e bërë punën e popullit të Lutit, vriteni aktivin dhe pasivin.”

Pra, Pejgamberi urdhëroi që të vritet pasivi dhe aktivi pa mos bërë asnjë përjashtim apo kusht, përpos që është e domosdoshme që personi të jetë i pjekur, i shëndosh mendërisht dhe ta bëjë atë me zgjedhjen e tij. Ai që është i vogël dhe nuk ka arritur pjekurinë, ai nuk vritet. Ai që nuk e ka bërë me zgjedhjen e tij e që është detyruar me forcë, atëherë ai nuk vritet. Po ashtu edhe ai që është me të meta mendore, nuk vritet.

Sahabët – Allahu qoftë i kënaqur me ta – janë të pajtimit për vrasjen e aktivit dhe pasivit, siç e ka transmetuar këtë Shejkhul-Islam ibën Tejmije – Allahu e mëshiroftë – i cili ka thënë:

“Sahabët e të Dërguarit të Allahut nuk kanë pasur mospajtim për vrasjen e tij, qoftë ai aktiv apo pasiv, por kishin mospajtime për mënyrën e vrasjes së tij. Kështu që, disa prej tyre thanë: gurëzohet (derisa të vdesë). Disa prej tyre thanë: hidhet nga vendi më i lartë i qytetit. Disa prej tyre thanë: digjet me zjarr. Ky mendim për djegien e tij në zjarr, është saktësuar se është mendimi i Ebu Bekrit – radijAllahu anhu, Khalid ibni Uelidit, Alij Ibni Ebi Talibit si dhe i një grupi nga Sahabët dhe Tabi’inët.”

O ju Muslimanë! Pa dyshim se homoseksualizmi është krim i urryer që shkatërron moralin dhe vendin, sepse i jep fund burrërisë. Për këtë arsye, dënimi i kësaj vepre të keqe është shkatërrimi dhe vrasja e atij që e bën këtë vepër. Me këtë i jep fund atij virusi shkatërrimtar, i cili virus nëse shfaqet në shoqëri, gati sa nuk i shkatërron ata ashtu si zjarri që e djeg kashtën. Zhdukja e këtij virusi është në dobi të të gjithëve dhe është mbrojtje nga kriminelët që të mos ngelen në dunja dhe kështu t’i shtojnë mëkatet dhe kalimin e kufijve.

Allahu është i Gjithëdituri dhe i Urti.

Kliko këtu për të parë videon në AudioSelefi.org

Përktheu: Jeton Shasivari