Autor: Abdur-Rezzak bin Abdul-Muhsin el-‘Abbad el-Bedër

Burimi: Kitabu edh-Dhikri ued-Du’a, fq. 163

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِهِ وَخَيْرِ مَا صُنِعَ لَهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ وَشَرِّ مَا صُنِعَ لَهُ.

Allahumme lekel-hamdu Ente keseutenihi, eseluke min khajrihi ue khajri ma suni’a leh, ue e’udhu bike min sherrxhi ue sherri ma sun’ia leh.

“O Allah, Ty të takon falënderimi dhe lavdërimi! Ti je Ai që ma ke mundësuar ta vesh këtë rrobë! Të lutem që të më japësh mirësinë e kësaj rrobe dhe mirësinë për të cilën ajo është bërë! Kërkoj mbrojtjen Tënde nga e keqja e kësaj rrobe dhe e keqja për të cilën ajo është bërë!” [1]

___________________

[1] Transmetohet nga Seid el-Khudrij, radijAllahu anhu, i cili thotë se i Dërguari i Allahut ﷺ kur vishte një rrobë të re, e përmendte emrin e asaj rrobe, qoftë ajo gunë apo kësulë, pastaj thoshte: “O Allah, Ty të takon falënderimi dhe lavdërimi!...” Transmetojnë Ebu Daudi (4030) dhe Tirmidhiu (1767).

Përktheu: Jeton Shasivari