Autor: Komisioni i Përhershëm për Fetva

Burimi: Fetaua el-Lexhnetud-Da’ime, 2/312-315

Me Emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të Dërguarin e Tij të fundit.

Pyetje: Çfarë është Masoneria dhe çfarë gjykimi ka ajo në Islam? Çfarë gjykimi ka anëtarësimi tek Masonët?

Përgjigje: Të gjitha falenderimet janë vetëm për Allahun. Masoneria është një shoqëri politike e fshehtë, qëllimi i së cilës është që t’i japë fund të gjitha feve dhe normave të moralit dhe t’i zëvendësojë ato me ligjet e bëra nga njeriu dhe sistemet jo-fetare (laike). Ajo (Masoneria) përpiqet që të provokojë dhe të shkaktojë revolucione të herë pas hershme dhe ta zëvendësojë një regjim me një tjetër, duke u bazuar në thirrjen e saj për lirinë e mendimit dhe lirinë e besimit. Kjo është ajo çfarë ata kanë deklaruar haptazi.

Kjo është ajo çfarë u deklarua nga njëri prej tyre (një nga Masonët) në Konferencën Studentore që u mbajt bë vitin 1865 në qytetin e Liezhit, qytet i cili konsiderohet si një nga qendrat e Masonerisë.

Ai ka thënë: “Njeriu duhet të dali mbi Zotin dhe t’i shpallë luftë Atij. Ai (njeriu) duhet t’i rrëzojë qiejt e t’i grisi ata si letër.”

Thuhet në Lozhën e Madhe Masonike (viti 1922, f. 98): “Ne do ta forcojmë lirinë e individit me të gjitha fuqitë, pushtetet që kemi në dispozicion dhe do të shpallim luftë kundër armikut të vërtetë të njeriut, (armik) i cili është feja.”

Masonët thonë se Masoneria e merr shpirtin human (shpirtin njerëzor) si objektin e saj të adhurimit.

Ata thonë: “Nuk është e mjaftueshme për ne që të triumfojmë mbi njerëzit fetarë dhe vendet e tyre të adhurimit, përkundrazi, qëllimi ynë themelor është që t’i heqim qafe njëherë e mirë.”

Minutat e Konferencës Masonike Botërorë, viti 1903, f. 102.

Ata thonë: “Masoneria do të zërë vendin e fesë dhe lozhat e saj do të zënë vendin e faltoreve…” dhe shumë deklarata të tjera të cilat tregojnë qartë për thellësinë e armiqësisë që kanë ata ndaj fesë dhe për luftën e tyre pa kompromis me fenë.

Masonët e Lirë (Free Masons) janë një nga shoqëritë më të vjetra që ende ekzistojnë dhe fillesat e tyre ende janë të panjohura për shumë njerëz dhe ende janë të panjohura për shumë nga anëtarët e tyre, sepse komplotet e udhëheqësve të tyre janë shumë sekrete dhe të fshehta dhe ata tregohen shumë të kujdesshëm që t’i fshehin komplotet dhe qëllimet e tyre. Për këtë arsye, pjesa më e madhe e çështjeve të tyre përcillen në mënyrë verbale (gojarisht) e jo nëpërmjet protokolleve.

Kur ata duan të shkruajnë ndonjë ide apo duan ta deklarojnë atë në publik, ajo fillimisht shqyrtohet me kujdes nga mbikëqyrësit Masonikë të cilët vendosin nëse duhet të publikohet apo jo. Themelet e Masonerisë u bazuan mbi teori që janë marrë nga burime të ndryshme, pjesa më e madhe e të cilave vijnë nga traditat e Çifutëve.

Kjo mbështetet nga fakti se idetë dhe mësimet e Çifutëve u morën si baza për themelimin e Lozhës së Madhe në vitin 1717 me parimet dhe simbolet e saj.

Masonët ende e nderojnë Çifutin Hiram dhe tempullin që ndërtoi ai, nga i cili ata marrin skicën e ndërtimit të lozhave Masonike nëpër Botë. Udhëheqësit më të mëdhenj të Masonëve janë Çifutë dhe ata janë shtylla kurrizore e Lëvizjes Masonike dhe ata janë përfaqësuesit e organizatave Çifute në lozhat Masonike. Atyre u atribuohet përhapja e Masonerisë dhe bashkëveprimi mbarëbotëror midis Masonëve. Ata janë forca shtytëse që qëndrojnë pas Masonerisë dhe kjo elitë Çifute po udhëheq celula të ndryshme sekrete duke i vënë në lëvizje punët e tyre dhe duke i drejtuar ata fshehtazi si t’u dojë qejfi. Kjo mbështetet nga një raport që u botua në revistën Masonike Akacia (viti 1908, çështja n. 66) ku thuhet se nuk ka asnjë lozhë Masonike që të jetë e lirë nga Çifutët dhe se që të gjithë Çifutët nuk ndjekin një rrugë apo ndonjë tjetër në mënyrë të veçantë, porse ndjekin vetëm parimet e tyre.

Njësoj është edhe me Masonët. Kështu që sinagogat Çifute janë mbështetja jonë (e Masonëve) dhe i gjejmë shumë Çifutë mes radhëve të Masonëve. Kjo gjithashtu mbështetet nga ato çfarë thonë publikimet Masonike: se Çifutët janë të bindur se nga mjetet më të mira për ta shkatërruar fenë është Masoneria. Historia e Masonëve është e ngjashme me Historinë e Çifutëve për sa i përket besimit. Simboli i tyre është Ylli i Davidit me gjashtë cepa. Çifutët dhe Masonët i konsiderojnë vetet e tyre si bijtë shpirtërorë të themeluesve të Tempullit të Solomonit. Masoneria e cila i shtrembëron fetë e tjera i siguron mbështetje totale Judaizmit dhe pasuesve të tij. Çifutët shfrytëzuan njerëzit mendjelehtë dhe qëllimet e tyre të mirëfillta duke u infiltruar tek Masoneria dhe duke arritur gradat më të larta brenda saj, kështu frynë në lozhat Masonike shpirtin Çifut dhe i nënshtruan ata në qëllimet e tyre.

Një nga treguesit më të qartë të dëshirës së tyre të zjarrtë për t’i fshehur planet që kanë për shkatërrimin e feve dhe nxitjen e revolucioneve politike është ajo çfarë thuhet në Protokollet e të Urtëve të Zionit, ku thuhet: “Ne do t’i përqëndrojmë këto celula vetëm në një udhëheqje e cila do të njihet vetëm nga ne. Kjo udhëheqje do të përbëhet nga dijetarët tanë dhe këto celula do të kenë përfaqësues të veçantë, në mënyrë që vendndodhja e vërtetë e udhëheqjes sonë të mbahet e fshehtë. Vetëm kjo udhëheqje do të ketë të drejtën për të vendosur se kush do të flasë dhe për të hartuar planet e ditës. Ne do të ngremë kurthe tek këto celula për të gjithë socialistët dhe klasat e shoqërisë revolucionare. Pjesa dërrmuese e planeve politike njihet nga ne dhe ne do të vendosim kur t’i vëmë në zbatim. Por agjentët e policisë sekrete ndërkombëtare do të jenë anëtarë të këtyre celulave. Kur komplotet të nisin kudo në botë, kjo do të thotë se një nga agjentët tanë më të devotshëm do të jetë në krye të këtyre komploteve dhe sigurisht ne do të jemi njerëzit e vetëm që do t’i drejtojmë planet Masonike. Ne jemi njerëzit e vetëm që e dimë se si t’i drejtojmë ata dhe ne e dimë qëllimin përfundimtar të çdo veprimi, ndërsa analfabetët – domethënë jo-Çifutët – janë injorantë për pjesën më të madhe të këtyre gjërave, e veçanërisht Masoneria, dhe ata mund të shikojnë vetëm rezultatin e menjëhershëm të asaj çfarë janë duke bërë.”

Ka edhe dëshmi të tjera të cilat tregojnë lidhjen e fuqishme midis Çifutëve dhe Masonëve dhe bashkëveprimin midis këtyre dy partive në komplotet revolucionare dhe në nxitjen e lëvizjeve shkatërrimtare. Megjithëse Masoneria nga pamja e jashtme shfaqet sikur thërret për lirinë e besimit, tolerancë dhe reforma shoqërore në përgjithësi, faktikisht ajo në të vërtetë është një thirrje për lejimin e faktorëve shkatërrimtarë të cilët shkaktojnë shpërbërjen e shoqërisë dhe heqjen e kufijve mes kombeve dhe shkatërrimin e fesë dhe moralit dhe përhapjen e degjenerimit.

Duke u bazuar në këtë, çdo Musliman që hyn në grupin e Masonëve duke qenë në dijeni për natyrën e vërtetë të Masonerisë dhe sekretet e saj dhe i zbaton ritualet e saj dhe e bën këtë me dëshirën e tij, ai është kafir, të cilit i duhet kërkuar që të pendohet. Nëse pendohet, mirë, përndryshe ai vritet; dhe nëse vdes në atë gjendje, atëherë shpërblimi i tij do të jetë si shpërblimi i kafirit. Kushdo që anëtarësohet tek Masonët por nuk e di se çfarë janë ata në të vërtetë ose nuk është në dijeni rreth komploteve të tyre kundër Islamit dhe Muslimanëve dhe përhapjen e degjenerimit dhe të keqen që po planifikojnë kundër çdokujt që përpiqet për t’i bashkuar njerëzit dhe përpiqet për reformimin e kombeve, dhe ai anëtarësohet tek ata në aktivitetet dhe diskutimet e tyre të përgjithshme të cilat nga ana e jashtme nuk bien në kundërshtim me Islamin, nuk është kafir, por justifikohet në mënyrë të përgjithshme për shkak se ata ia mbajnë të fshehtë natyrën e tyre të vërtetë dhe sepse ai nuk ndan me ta të njëjtat besime apo qëllime.

Profeti – sal-lAllahu alejhi ue sel-lem – ka thënë:

“Veprat janë sipas qëllimeve dhe çdo njeri do të marrë atë që kishte për qëllim.”

Por ai duhet të distancohet prej tyre kur ta marrë vesh se çfarë janë ata në të vërtetë dhe duhet t’u tregojë njerëzve natyrën e tyre të vërtetë dhe të përpiqet të përhapë sekretet dhe komplotet e tyre kundër Muslimanëve në mënyrë që kjo të shkaktojë një skandal për ta dhe t’i minojë përpjekjet e tyre. Muslimani duhet të rrethohet nga njerëz të mirë që do të bashkëpunojnë me të në punët e tij fetare apo punët e kësaj dunjaje. Ai duhet të jetë largpamës në zgjedhjen e shokëve të ngushtë në mënyrë që të ruhet se mos joshet nga këto ide që janë tërheqëse nga pamja e jashtme dhe të ruhet nga pasojat negative që kanë fjalët e ëmbla. Kështu ai nuk do të bjerë në kurthet e njerëzve të shirkut, të cilët i ngrenë këto kurthe për të shtënë në dorë ata që janë të lehtë për t’u mashtruar, ata që ndjekin tekat dhe epshet e tyre dhe janë të mangët në arsyetim.

Përktheu: Alban Malaj